ที่นี่มิใช่เมืองพุทธ
: กลอนสะท้อนสังคม
๏ ที่นี่ มิใช่
เมืองพุทธ.........................................แต่เป็น เมืองสุด อุจาดแสน
วัดวา ปรากฎ
ทั่วแดน.........................................พระ(เณร)แม้น คะเน เทวดา
๏ เงินวัด (รวมแล้วอาจจะ)
มีแสน-ล้านล้าน(บาท).........พุทธะ สถาน โอฬารหรา
กุลบุตร
ต้องบวช ตามตำรา(ประเพณีไทย)..............มรณา พระพึ่ง (หวัง)ถึงไกวัล(ไกวัล=สวรรค์)
๏ ทุกๆ พิธี
ทางศาสนา........................................ต้องรับ ศีล๕ ช่างขยัน
แต่เรื่อง
รักษา(ศีล) อย่าคิดมัน..............................ทั้งวัน ทำผิด(ศีล) ติดสันดอน
๏ สาวๆ ชาวพุทธ
สุดเริงร่า....................................ชอบโชว์ กายา แก้ผ้าผ่อน
อวดความ
สวยงาม ตามละคร................................มองย้อน ศีลธรรม ดำมืดมี
๏ ไม่ว่า เด็ก-ชรา
หรือหญิง-ชาย.............................ขวนขวาย ไสยศาสตร์ ทาสวิถี
คดคิด จิตใจ
ไม่รัก(ความ)ดี..................................น้อยนัก จักมี มโนธรรม
๏ ใครดี ใครร้าย
แยกไม่ออก..................................กลิ้งกลอก หยาบช้า ชาญถลำ
คนชั่ว คนดี
มีแค่คำ(พูด)......................................เกินกล้ำ กฎหมาย เป็นรายวัน
๏ พระยัง หวังหลอก
ปอกลอกทรัพย์........................ราชการรับ สินบน ข่าวโจษขัน
(รัฐ)มนตรี
ไม่มี ศีลธรรม์.......................................อย่าฝัน เยาวชน สิสนใจ
๏ วัดเอื้อ เพื่อการ
ท่องเที่ยว..................................ลดเลี้ยว หาเงิน เพลินหลั่งไหล
ตั้งตอ
ไม้ตะเคียน (ให้)คนเวียนไหว้........................ธรรมวินัย ไร้คน สนใจเอยฯ
๑๒ เมษายน
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น